ඉතින් අවසරයි “බටනළාවට”!!!…
" නිසැකවම එය කල හැක්කේ... ඒ "බටනළාවට" පමණි... ♥♥♥ "
“ගිටාරය” දඩබ්බරය… හිතුවක්කාරය…
ඇඟිලිවලට අවැසි පරිදි… තත්පුවරුව මත….
පිළිවෙලක් නැතිව දුවන්නට…
අවසරදී “ගිටාරයක්” ඔහේ බලා උන්නේ ඒ නිසාය…
වාදනය මිස…
ස්වර එකින් එක පිලිවෙලකට අමුණන්නට….
“ගිටාරයට” උවමනාවක් තිබුනේ නැත…
කාටවත් යටත්වන්නට…
උවමනාවක් තිබුනේද නැත…
එහෙත් නොසිතු මොහොතක…
තනිව වාදනය වූ “ගිටාරයට”…
සෞම්‍ය”බටනළාවක” හඬ…
වසන්තයේ “එරන්ද” මලක්… “එරන්දියක්” හා දොඩමළුවන….
දිනෙක සවනතට ඇසුණි… …
දඩබ්බර හිතුවක්කාර “ගිටාරය”….
කෙමෙන් කෙමෙන් ස්වර… “බටනළාව” වාදනයවූ පිළිවෙලට…
අමුණන්නට පෙළඹුනි…
දඩබ්බර… හිතුවක්කාර… “ගිටාරය”… සෞම‍ය හැඟීමේ….
කැඩපතක් බවට පෙරළුණි….
මෙතෙක් නොවිඳි ස්වර අලංකාර….
“ගිටාරය” දැන් ජීවිතය ලෙස භාරගෙන….
විඳින්නට පටන්ගෙන ඇත…
අවසානයේ ගම්‍ය වුයේ… “ගිටාරය”… ”
බටනළාවකට”… යටත්වී ඇති බවය…
එහෙත් ඒ ගැන “ගිටාරය” සිටින්නේ… අහිතකින් නොව ඉමහත් ප්‍රීතියකිනි….!!!!
ඉතින් අවසරයි “බටනළාවට”!!!!…
ජීවිතයේ ස්වර පෙල සදාකල් අමුනා… “ගිටාරයට” වාදනය කරන්නට දෙන්නට….
නිසැකවම එය කල හැක්කේ…
ඒ “බටනළාවට” පමණි. … ♥♥♥
නිර්මාණය: ගිහාන් චින්තක ජයවර්ධන
දැනෙනවද ඔබට.... 
ප්‍රතිචාරයක් ලබාදෙන්න